مرگ میلیون‌ها زنبور عسل در جهان به دلیل مصرف گیاهان دستکاری شده ژنتیکی

به گزارش سلامت نیوز مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد ارتباطی بین استفاده از علف کش ها و نواقص مادرزادی و سرطان وجود دارد. این یافته‌ها، اساسا ابزار و ایمنی محصولات ژنتیکی (GM) را به چالش می‌کشند، اما صنایع زیست فناوری با استفاده از نفوذ خود برای جلوگیری از تحقیق توسط دانشمندان مستقل و با استفاده از دستگاه روابط عمومی قوی خود نتایج آزمایش‌های دانشمندان مستقل را بی‌اعتبار می‌کنند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد، زمانی که غذا مصرف می‌کنیم، در حقیقت چیزی بیشتر از پروتئین و ویتامین مصرف می‌کنیم و بدنمان در واقع اطلاعات جذب می‌کند، اطلاعاتی مانند میکرو آران ای « Micro RNA »  محققین چینی تکه‌های کوچک ریبونوکلئیک اسید برنج یا همان RNA برنج را در خون و ارگان‌های افرادی که برنج مصرف می‌کنند یافته‌اند. یک تیم تحقیقاتی دانشگاه نانجینگ چین «Nanjing»نشان داد که این ماده ژنتیکی  RNA «برنج»  با گیرنده‌هایی در جگر انسان ایجاد پیوند کرده و برمیزان جذب کلسترول خون تأثیر گذار است.
به خاطر اندازه کوچک این نوع RNA به آن micro RNA یا به‌طور مخفف mi RNA گفته می‌شود. mi RNA ها از زمان کشف شدنشان یعنی حدود ده سال پیش، تحت تحقیق و بررسی‌های گسترده ای‌ای قرار گرفته‌اند و دلالت آن‌ها به عنوان عوامل بیماری‌هایی چون سرطان، آلزایمر و دیابت ثابت شده است. عملکرد این نوع mi RNA معمولاً به صورت خنثی کردن یا سرکوب چندین نوع ژن در بدن است.
در واقع این تحقیقات اولین نمونه ای‌ای را ارائه می‌کند که از باقی ماندن و تجزیه نشدن mi RNA های گیاه مصرف شده و همچنین تأثیر آن بر عملکرد سلول بدن انسان خبر می‌دهد.
این موضوع، مسئله را به طور کلی تغییر می‌دهد، به این معنی که ما صرفاً پروتئین و ویتامین‌ها …را نمی‌خوریم، بلکه ژن‌های تنظیم کننده گیاه gene regulators را نیز مصرف می‌کنیم. چنین دانشی فهم و درک ما را در خیلی از زمینه‌ها عمیق کرده، این دانش نور تازه ای‌ای را بر اختلالات متابولیکی می‌تاباند و حتی عملکرد داروهای شیمیایی و گیاهی را نیز می‌تواند توضیح دهد. این موضوع مسیری را که به موجب آن محصولات غذایی جدیدی مانند GMO ها (genetically modified organism) بر سلامت انسان تأثیر می‌گذارد را به نحوی که قبلاً پیش بینی نشده بود نشان می‌دهد.
مونسانتو بذرهای اصلاح‌شده خود را به نحوی انحصاری کرده که اگر کشاورزی آن‌ها را خریداری و در زمین خود استفاده کرده باشد و بذرهای جدیدی را به دست بیاورد، باید هزینه‌های این حق انحصاری را درباره بذرهای جدید نیز بپردازد.
شرکت Monsanto بزرگ‌ترین شرکت چند ملیتی در آمریکا در زمینه بیوتکنولوژی کشاورزی است که محصولاتی مانند دانه‌های مواد غذایی و غیره را عرضه می‌کند، این شرکت که اصلی‌ترین تولید کنندهٔ دانه‌های اصلاح ژنتیکی شده در جهان است، در وبسایت خود چنین می‌گوید، هیچ نیازی به آزمودن امنیت محصولات غذایی اصلاح ژنتیکی شده (GMO) در انسان نمی‌باشد! چنین نقطه نظری گرچه مفید برای کسب درآمد و تجارت است، اما بر پایه دانش ژنتیک دهه ۱۹۶۰ است.
این دنباله همان چیزی است که «اصل مرکزی» یا «Central dogma » در علم ژنتیک نام دارد، که زنجیره یکسویه فرمان است از سوی DNA به سلول‌های تحت هدایت و کنترل DNA.
به این معنی که DNA ارگانیسم فرمان را صادر می‌کند و RNA فرمان را ثبت و به متصدی اجرا برده. یعنی RNA بر DNA نفوذ ندارد، این اصل گرچه درست است، اما بسیار ساده انگارانه است. این در حالی است که تحقیقات انجام گرفته شده چیز دیگری را نشان می‌دهد.
تحقیقات حاکی از آن است که گرچه RNA ارگانیسم تأثیر و نفوذ مستقیم بر DNA همان ارگانیسم را ندارد، اما یک RNA بیرونی مهندسی شده عملکرد و بروز چندین نوع ژن در ارگانیسم اصلی را می‌تواند سرکوب کند.
محققین مدتی است که در حال بهره بردن از این پدیده که تداخل RNA یا سرکوب RNA نام دارد، می‌باشند
«RNA interference یا,RNA knock down»
به این گونه که با اضافه کردن رشته‌های RNA مهندسی شده که مجازاً با mi RNA ها مشابه‌اند، می‌توان عملکرد چندین نوع ژن را در ارگانیسم سرکوب کرد.
تکنیک سرکوب RNA یا تداخل RNA اولین بار در سال ۱۹۹۴ برای تولید بازرگانی نوعی گوجه فرنگی با میزان ماندگاری بالا استفاده شده که ژن بلوغ گوجه فرنگی را تحریف می‌کرد.
در سال ۲۰۰۷ چندین تیم تحقیقاتی موفقیت خود را در مهندسی RNA گیاهان برای از بین بردن حشرات غارتگر آنان، که چندین نوع ژن را در حشرات غارتگر سرکوب می‌کرد، اعلام کردند.
طبق گزارش بخش بازبینی دانشگاه M.I.T در ۵ نوامبر ۲۰۰۷، محققین چینی از همین روش تداخل یا سرکوب RNA برای از بین بردن کرم پنبه استفاده کرده‌اند. کرم پنبه برای بقا از نوعی ماده سمی بنام gossypol تغذیه می‌کند، از آنجایی که ژن مخصوص آزاد کردن نوعی پروتئین، برای تجزیه ماده سمی gossypol، دیگر سرکوب شده است، کرم نمی‌تواند سم را تجزیه کند و می‌میرد.
همچنین محققین شرکت Monsanto و یک شرکت بلژیکی بنام Devgen، گیاه ذرت را اصلاح ژنتیکی کردند که یک ژن ضروری برای تولید انرژی در کرم ریشه ذرت را سرکوب می‌کند، به گونه ای که کرم‌ها بعد از مصرف گیاه، ظرف ۱۲ روز از بین می‌روند. انسان‌ها و حشرات، از لحاظ ژنتیکی درخیلی چیزها مشترک هستند، در حقیقت اگر miRNA، می‌تواند در معده از تجزیه شدن جان سالم بدر ببرد، بنابراین به کلی امکان پذیر است که miRNA هایی که به منظور تحت تأثیر قرار دادن نظم و ترتیب ژن حشره است، بتواند بر انسان نیز تأثیر گذار باشد.
پایگاه تحلیلی «کامن دریمز» در گزارشی از تولید آفت‌کش‌ها و بذرهای اصلاح‌شده گیاهان توسط شرکت‌های آمریکایی در مطلبی با عنوان «جهان از دید شرکت آمریکایی مونسانتو» به نقل از «ماری-مونیک رابین»، سازنده فیلمی درباره شرکت مونسانتو می‌نویسد: شرکت آمریکایی «مونسانتو» با دستکاری ژنتیک محصولات کشاورزی حق انحصاری آن‌ها را از آن خود می‌کند.
مونسانتو که در سال ۱۹۰۱ تاسیس شد، ابتدا یک شرکت تولید فرآورده‌های شیمیایی بود. این شرکت احتمالاً به دلیل تولید «عامل نارنجی»، پودر شیمیایی که توسط نیروهای آمریکایی در جنگ ویتنام استفاده شد، معروف است.
مونسانتو اکنون سهم عمده‌ای را از بازارهای جهانی تولید بذر اصلاح‌شده ژنتیک گیاهان در دست دارد. یکی از محصولات شاخص این شرکت علف‌کش «راندآپ» است. این مستند نشان می‌دهد که مونسانتو چگونه با فروش راندآپ و بذرهای تغییریافته ژنتیکی که در برابر علف‌کش‌ها مقاوم هستند، پول درمی‌آورد.
مونسانتو از ابتدا راندآپ را به عنوان علف‌کشی تجزیه‌پذیر و بی‌خطر برای محیط زیست معرفی کرد اما پس از آنکه به دلیل تبلیغات غلط ابتدا توسط یک دادگاه آمریکایی در سال ۱۹۹۶ و سپس یک دادگاه فرانسوی در سال ۲۰۰۷ مجرم شناخته شد، این عناوین را تغییر داد.
این شرکت بذرهای اصلاح‌شده خود را به نحوی انحصاری کرده که اگر کشاورزی آن‌ها را خریداری و در زمین خود استفاده کرده باشد و بذرهای جدیدی را به دست بیاورد، باید هزینه‌های این حق انحصاری را درباره بذرهای جدید نیز بپردازد. هنگامی که مونسانتو برای اولین بار دانه‌های سویای اصلاح‌شده خود را در آرژانتین به فروش رساند، خواستار پرداخت حق انحصاری نشد. اما چند سال بعد پس از آنکه این شرکت سهم بزرگی از بازار جهانی را به دست آورد، به آرژانتین بازگشت و از کشاورزان درخواست پرداخت هزینه حق انحصاری را کرد.
بی‌شک زنبورهای عسل با گرده‌افشانی، مهم‌ترین نقش را در تأمین غذای جهان دارند، مطمئنا بدون زنبورها بیش از یک سوم محصولات کشاورزی وجود نخواهند داشت. در واقع می‌توان گفت از هر ۳ لقمه غذا، یکی را مدیون زنبورهای عسل هستیم! در سال‌های اخیر، بسیاری از کلنی‌های زنبور عسل با مرگی خاموش از بین رفته‌اند.
دستکاری ژنتیکی گیاهان به‌طور همزمان منجر به تغییرات ژنتیکی در گرده گل‌ها می‌شود و این تغییرات زنبورها را به سمت سوء تغذیه و مرگ ناشی از فقدان مواد مغذی سوق می‌دهد.
هنگامی که راندآپ مورد استفاده قرار گیرد، دیگر کاشت دانه‌های سویای سنتی بسیار دشوار خواهد شد. کشاورزان تصمیم گرفتند که هزینه حق انحصاری را بپردازند تا بتوانند به کشت دانه‌های اصلاح‌شده مقاوم در برابر راندآپ ادامه دهند. حال اگر علف‌های هرزی مقام در برابر راندآپ ظاهر شوند، آنگاه کشاورزان باید دیگر محصولات آفت‌کش مونسانتو را خریداری کنند!
«نچرال نیوز» در مقاله‌ای به قلم «اتان ای هاف» نوشت: یافته‌های اخیر از اولین ارزیابی مستقل و صادقانه از تاثیرات مصرف بلند مدت ذرت اصلاح شده ژنتیکی مونسانتو، اعتراض گسترده‌ای در سراسر جهان علیه تداوم استفاده از این سم ژنتیکی در محصولات غذایی به دنبال داشت.
با این وجود مقامات کشورهای فرانسه، اتریش،‌ کانادا، نیوزلند و کشورهای دیگر نه تنها بر سیاست‌های فعلی خود در مورد وجود اصلاحات ژنتیکی در مواد غذایی پافشاری دارند،‌ بلکه از مشروعیت‌های معیارهای خود برای تصویب این اصلاحات ژنتیکی استفاده می‌کنند.
بررسی مشابه اخیر در مورد تأثیرات قرارگرفتن در معرض سطح «امن» دانه اصلاح شده ژنتیکی مونسانتو و علف کش شیمیایی رند آپ (گلیفوزیت) نشان می‌دهد که این دو سم به طور مستقیم به ایجاد تومورهای سرطانی مرتبط هستند.
سئوال این است دستکاری ژنتیکی انجام شود یا نه؟
با وجود اینکه پیشرفت علمی در مورد ملکولهای زیستی برای افزایش آگاهی انسان از طبیعت و فراهم نمودن ابزار جدید طبی مهم است ولی این نباید دلیلی برای تبدیل محیط زیست به آزمایشگاه عظیم ژنتیکی برای مقاصد تجاری شود.
تنوع زیستی و تولید محصولات غذایی سالم از آن برای بقایمان مهم‌تر از به خطر انداختن آن است.
مهندسی ژنتیک می‌تواند دانشمندان را از طریق دستکاری ژنتیکی، به خلق گیاهان (گیاهان جدیدی با تحمل در مقابل علف کش ها از طریق انتقال یک ژن از یک باکتری به گیاهان به وجود می‌آید) قادر سازد. محصولات حاصل از دستکاری‌های ژنتیکی می‌تواند در طبیعت انتشار یافته (به عنوان مثال گردافشانی گیاهان از طریق باد)، با ارگانیسم‌های دیگر پیوند زده شود و مسیر غیر قابل کنترل و غیر قابل پیشگیری برای نسل‌های آینده و محیط زیست به وجود آورد.
ما در باره چگونگی اثراث این محصولات در محیط زیست کم می دانیم، اثرات این ارگانیسم‌های زنده می‌تواند زمانی مشخص شود که خیلی دیر شده باشد.
ارگانیسم‌های حاصل از GE تنوع محصولات را به خطر می‌اندازند و بحرانی برای ادامه رشد مقاومت محصولات در مقابل حشرات، بیماری‌ها، تغییرات آب و هوایی و شرایط زیست محیطی ایجاد می‌کند.
تنوع زیستی برای امنیت غذا در جهان مهم است و فقدان آن می‌تواند باعث بیماری‌های همه گیر برای محصولات اصلی در طول زندگی بشر شود. مثلا”در سال‌های اخیر همانند سال ۱۹۷۰ محصول ذرت در آمریکای جنوبی گرفتار بیماری بنام آفت برگ ذرت جنوبی بودند و به علت یکنواختی ژنتیکی این محصول در سراسر آمریکا، بیماری رشد کرده بطوریکه ۱۵ درصد محصول را از بین می‌برد که بالغ بر یک میلیارد دلار امریکاست.
دانشمندان، کشاورزان، متخصصین محیط زیست و حتی مصرف کنندگان مخالف‌های زیادی در مورد تهدیدهای ژنتیکی محصولات کشاورزی داشته‌اند ولی در سال‌های گذشته بیشتر، رشد تجاری محصولات مهم بوده است و بسیاری از موارد از آلودگیها ثبت و نشان داده نشده است. به‌عنوان مثال سال ۲۰۰۴ هشتاد میلیون هکتار از محصولات حاصل از GE وجود داشته ولی هیچ سیستمی برای ثبت و نظارت آن وجود نداشته.
از زمانیکه سود تجاری این محصولات مد نظر بوده تاکنون ۴۳ کشور تولید کننده آن‌ها بوده‌اند.
در سال ۲۰۰۶ نیز اولین بار محصولات ژنتیکی در کشورهای آفریقای جنوبی، بلغارستان، مجارستان و اسلونی گزارش شده است.